canım birtanem

hâlâ ne zaman seni sevsem,
dizlerimin bağı çözülür..

anladım ki sevmek, sevdiğini bir beyaz güvercin gibi avuçlarına alıp okşamak ve yüreğine bastırıp korumaktır; ama sevdiğini daha güzel ufuklar bekliyorsa onu salıvermektir. Onun, uçsuz bucaksız gökyüzünde kanat çırpışlarından sonsuz haz duymaktır, onu gittiği her yerde özleyeceğini de bilmektir. Onun kendisinden uzaklaşmasına üzülmek değil, gerçeğe uçmasına, hakikate yaklaşmasına sevinmektir...

"Beni bırakıp nereye gidiyorsun?" demek değil, "gittiğin yerlerde dualarımla seni koruyacağım" diyebilmektir.

Sevmek; acı çekmektir, paylaşmaktır...